Deelname 2018

Als je nog nooit hebt meegedaan aan een Roparun is het misschien moeilijk om een juiste voorstelling te hebben van wat het precies inhoud. Daarom hier een kort verslag van de Roparun 2018. Vergeet niet dat we 12 maanden voorbereiding en training erop hebben zitten als het avontuur op zaterdag 19 mei 2018 van start gaat. Dit is een samenvatting van drie intensieve dagen die we samen met 8000 andere deelnemers hebben mogen beleven.

Zoals elk jaar verzamelen we om ongeveer 11:00 uur in Raamsdonksveer waar we gezamelijk met een grote bus en twee kleinere busjes vertrekken naar Parijs. Dit jaar namen we op gepaste wijze afscheid middels overhandiging van een boek van Marion Leijten.

Na een bustocht van 408 km arriveren we bij de start vlak bij vliegveld Le Bourget in het noorden van Parijs. We arriveren rond 18:00 uur en hebben nog een lange zit in het park voor onze start om 22:48 uur. Voor het vertrek moet er gegeten worden en vooral gerust. We krijgen onze nieuwe outfit en zwaaien wat andere teams uit. Het wordt stil in het park want de meeste teams zijn al lang onderweg. Wij zijn bij de laatste teams die vertrekken, omdat we sneller denken te lopen dan de meeste teams.

Voor het vertrek wordt ons lied gespeeld door de dj en we dollen wat met de vrijwilligers van de Roparun. Henk is onze start loper en vertrekt in het donkere gat. We lopen midden in de nacht door de voorsteden van Parijs richting België. Geen lekker buurtje en we raken snel de weg kwijt.

Een loper met twee fietsers (één voor de loper en één achter de loper) samen met een busje met navigator, teamleider en chauffeur plus drie andere lopers rennen naar Rotterdam. Over 42 uur (twee nachten en dagen) zullen arriveren. De eerste team wissel (andere lopers, fietsers, chauffeur, leider en navigator) is na 33 km. We lopen 11,52 km/h dat is ver beneden het plan. Dit komt omdat we foutgelopen zijn. Valse start dus.

Het tweede team loopt van Plailly naar Villers. Dit is een afstand van 57 km. Het team loopt goed en haalt wat van de opgelopen schade in. We lopen wel alleen en komen geen andere teams tegen deze eerste nacht. De derde gedeelte gaat naar Beauvois. Team 1 moet nu 60 km lopen. Wissel om 6:00 uur: het begint weer licht te worden en we hebben de eerste nacht erop zitten. Bij elke wissel worden de lopers gemasseerd. Er wordt gegeten en gedronken alvorens de bus naar de nieuwe locatie rijdt. Iedereen heeft zijn taak en niemand heeft veel rust.

Het team loopt 13.55 km/h en gaat goed. De stemming zit er goed in en het beloofd een mooie dag te worden. Het weer is goed om te lopen. Om 10:00 uur is de volgende wissel. We hebben zelfs een team ingehaald.

In team 2 is Arian geblesseerd geraakt en de fysio’s maken overuren. Vooralsnog houden we het tempo vast wat we hadden opgegeven. Ondanks de lichamelijke tegenvallers is de stemming goed en we naderen de Belgische grens. In Bertry is een Roparun kamp. Altijd gezellig en we kunnen er douchen. Helaas zijn we ver achterin de strijd en dat heeft tot gevolg dat men hier al aan het afbreken is. We lopen net voor de bezemwagen uit.

We gaan de tweede nacht in. Het wordt zwaar door de vele kleine blessures in team 1 en 2. We besluiten om de afstanden van verschillende lopers in te korten tot 800 meter (i.p.v. 1000 meter) om zo wat snelheid te behouden en wat krachten te sparen. Op de foto is de vermoeidheid al zichtbaar.

De fysio’s moeten overuren maken om de lopers fit te houden. Met kunst en vliegwerk bereiken we Kruibeke. Daar zijn we weer te gast bij onze brandweer vrienden. Lekker douchen en klaarmaken voor de laatste dag.

De loop van Kruibeke naar Bergen op Zoom oefenen we elk jaar en is dus zeer vertrouwd. Het wordt weer licht als we in Ossendrecht aankomen waar de mensen weer langs de kant staan. Ook hier al minder omdat we achter in het peleton zitten. De inhaalrace gaat nu beginnen.

Ondanks de vele blessures beginnen we weer aardig te lopen. De kortere afstanden helpen hiertoe bij. We mogen de laatste etappes ook niet met de busjes op het parkoers, dus er moet gefietst worden door de lopers. Dat gaat lekker en de afstanden zijn nu nog maar 500 meter loopjes. Door de hulp van het hele team fysio, chauffeurs, navigators, catering en steun van elders bereiken we moe maar voldaan de finish in Rotterdam. We hebben ons doel weer bereikt. Op naar 2019!